Ik mis je

Niet meer het dagelijkse om je heen…

Scheiden is zoveel meer dan alleen ouders die uit elkaar gaan. Het staat voor rouw, emoties (bang, boos, verdrietig, kwaad..), eenzaamheid, geen of minder contact met een kind…

Zelfs voor afval scheiden. Soms zou je willen dat je sommige ouders ook aan de straat kon zetten. Even door elkaar laten schudden, even een nieuwe inhoud geven. Weer opnieuw beginnen. Het kunnen schrappen uit het woordenboek van het PAS syndroom, ouderverstoting, vechtscheiding etc.

Kijk door de ogen van het kind?

Steeds meer komt het besef dat veel scheidingsproblematiek niet opgelost kan worden door ‘door de ogen van het kind te kijken’, maar dat ouders naar zichzelf kijken. Natuurlijk valt dat niet mee.

Bij een scheiding zit je in een rollercoaster, ervaar je wat een rouwproces is. Het lukt dan niet altijd om ook oog voor alles om je heen te hebben, het is al moeilijk genoeg om staande te blijven. Maar met hulp van naasten en de tijd is het wel noodzakelijk om verantwoording te nemen voor je kind of kinderen. De volwassenen kunnen evt. met hulp eens naar zich zelf kijken, verantwoording nemen. Een kind kan er niets aan doen, soms overkomt het je zelf ook maar zorg dat je weer in je kracht komt om te kijken waar het conflict vandaan komt, hoe dat op te lossen is.

En natuurlijk ben je niet voor niets gescheiden, dat vragen we ook niet van je dat nu alles opgelost moet worden, maar misschien kun je er zelf anders mee omgaan, anders naar kijken. De boel even opschudden en weer terug naar het nu. Dat er voor een kind weer een gezond relatie kan zijn met beide ouders.

VADERDAG

De laatste dag dat ik je zag was op vaderdag. Niet omdat het mocht, maar omdat ik je toevallig tegenkwam. Nu alweer 4 maanden geleden… Eerder zag ik je ook niet zo vaak, meestal maar eens in de 2 weken in het weekend, maar nu je vader er niet meer is, is dat een nog groter gemis.

BLOEDBAND

Onderstaande tekst staat bij ons in ieder ouderschapsplan. We zetten altijd -ondanks dat de advocaat het niet wil hebben, omdat het er volgens hem niet inhoort- altijd blauwe kleine lettertjes met extra informatie voor de ouders in onze plannen. In de hoop dat als het niet blijft hangen, als we in de eerste fase van de scheiding logischerwijs niet tot ze doordringen, dat het dan allemaal even teveel is, dat als het lastig is en ze pakken het ouderschapsplan er nog eens bij erbij dat ze dan toch nog even denken, o ja zo kan het ook, zo zit het. Om te helpen voorkomen dat tot zaken toch nog escaleren.

Grootouders zijn fantastisch of funest in een scheiding.
Tijdens de scheiding van hun zoon of dochter zijn grootouders ook ouders, namelijk van hun scheidende kind.
Heel verleidelijk om dan zo loyaal te zijn aan je eigen kind, dat je je afzet tegen je schoondochter of schoonzoon.
Zeker als het scheidende stel het samen niet gemakkelijk heeft.
Als ouder wil je dan heel graag opkomen voor je kind, dat is een oergevoel.

Het lastige is dat als een grootouder opkomt voor zijn of haar kind en daarmee stelling neemt tegen de schoondochter of schoonzoon, de grootouder tegen het belang van de kleinkinderen in handelt.
Kleinkinderen zijn hen ook dierbaar. Zowel de grootouders als hun kleinkinderen zijn juist zo gebaat bij enige harmonie tussen de ouders, ook als die gaan scheiden.

Grootouders, hun rol kan niet worden onderschat.
En gun hen ook na scheiding, het contact met hun kleinkinderen. Goed voor iedereen.

En natuurlijk er zijn altijd uitzonderingen.

In een interview met Corrie Haverkort lees ik dat je in een schilderij vroeger een familie neerzette als gelukkig gezin. Tegenwoordig is de werkelijkheid veel complexer. Niets staat meer vast.

In haar boek bloedband legt ze uit -zoals zij dat als geen ander kan- waarom mannen en vrouwen gescheiden werden afgebeeld, maar ook gezinnen met kinderen op schilderijen werden vereeuwigd. Dat dode kinderen zelfs op familieportretten werden afgebeeld.

Een familie is de eerste plek waar je terecht komt als kind, waar je ervaart wat verbondenheid is en waar je leert om iets voor iemand te betekenen.

Vaak wordt vergeten dat bloed kruipt waar het niet kan gaan. Niet alleen voor ouders, maar ook grootouders, broers en zussen en andere familieleden die de kinderen ook missen. Ook voor hen zou ik willen vragen om te werken aan het verleden te verwerken een plek te geven en wellicht je aandeel in het conflict nog eens te bekijken. Niet eens alleen voor voor jezelf maar zeker ook voor kinderen.

preventie

ScheidingsWijze levert graag daar waar mogelijk haar bijdrage aan het voorkomen en stoppen van de toename van (vecht)scheidingen en het herstellen van relaties, dat gaat ons aan het hart. Dat kunnen we niet alleen dat doen we samen met ons netwerk en onze klanten.

Veel scheidingen verlopen niet vlekkeloos, wij zien het als onze taak om mensen in ieder geval goed te informeren, een realistisch beeld te geven en te ondersteunen bij alles rondom een scheiding.

Laat het gerust weten als wij iets kunnen betekenen.

Het bericht Ik mis je verscheen eerst op Scheidingswijze.